Większość dnia deszcz, dlatego dopiero wieczorem krótka rajza. Ścieżką przez Bór, chociaż miałem tam nie jeździć. Od wstrząsów spadła mi lampka, na szczęście usłyszałem, zatrzymała się na bagażniku. Z Gronkowa na Ostrowsko i debiut nowej ścieżki z Waksmunda! Niestety 500 metrów jeszcze prawie nieprzejezdna. Rano byłem w serwisie, ale brak mocy przerobowych  więc umówiłem się na środę. Peżot jak to usłyszał to aż jęknął, że musi przeżyć ze mną jeszcze 4 dni.

Dodałem śmieciowe jazdy i będę tak robił, żeby zgadzały się kilometry z bikestats z moimi zapiskami. Jutro Peugeot ląduje w serwisie. Kółka od tylnej przerzutki zęby rekina. Strach na nie lookać. Marzec zakończyłem w pierwszej setce. Hurra!

Teren to las nad Rogoźnikiem

Pierwszy raz w roku spróbowałem ścieżki przez las do Gronkowa i raczej długo się tam nie pokażę. Myślałem, że została poprawiona, ale nic z tego. Można padaczki dostać i stracić język. Satysfakcja jest bo podjazd na Czarną Górę na raz wzięty, a końcówka ciężka jest. Zjazd na Jurgów beznadzieja bo za stromy. Cały czas na hamulcu, strach się rozpędzić. Paliwo to garsteczka orzeszków w czekoladzie. Wystarczyło. Wysokość max. 832 metry. Daaaawno tam nie byłem, chociaż nie tak jak w Brzegach.

Niby tylko kilkanaście kilometrów ale rzadko tam bywam. Dla mnie taki trójkąt bermudzki, terra incognita. Po wczorajszej setce i męczącym wietrze, pierwszy raz w tym roku bolą mnie mięśnie. Jak dodałem do tego zimno, chociaż ze słońcem, to nawet nie miałem zamiaru wychodzić na rower. Po zupie jednak bike, ale zupełnie bez ciśnięcia. Leniwe kręcenie z wiatrem, ścieżką na Domański Wierch, połączone z kombinowaniem jak wrócić i w miarę oszukać wmordewind. I to się nawet udało. Zjazd serpentynami, aż do ronda, z którego w zeszłym roku jechałem na Gubałówkę. Tam odkrywam nową ścieżkę o której wspominała mi Grażka. Początek bez asfaltu.Wracam przez Stare Bystre i Rogoźnik.