Da i owszem, ale nie nauczycielom. Strajkujcie dalej tępaki. Rano peżot trafił wreszcie do serwisu, uruchomiony więc jest romet. Trasa do lasu w Czarnym Dunajcu. Powolutku coby się nie spocić za bardzo bo do lekarza trza iść. Przydatność do zawodu się skończyła. Średnia poniżej 18 to chyba stąd tytuł taki.

3 lata tego nie próbowałem. Chyba ze strachu. Na początku boli brzuch. Chyba ze strachu. Przerażenie. 3 postoje, niby na robienie zdjęć. Tak naprawdę na raz nie dałbym rady. Brak tchu, palpitacja, tętno i inne podobne przyjemności. Bez sensu. Zjazd byłby jeszcze bardziej bez sensu, hamulce. Dlatego drę na Bukowinę, żeby zjechać Leśnicą bo lepiej niż wczoraj na Poronin. Powrót przez Ostrowsko. Staruszek jutro na serwis. Zawału nie dostał, ale zaczął rzęzić. Mam nadzieję, że jakiś czas nie będę musiał robić tego podjazdu. Koszmar. Nie ma takiego drugiego na Podhalu. Picie 250 ml, jedzenie ZERO. Średnia niezła 22,5. Doliczyłem 8 kilometrów do pracy.

Połączenie gołej kierownicy z niebieskimi rękawiczkami, które mają wypustki  z tworzywa od wewnątrz nie najlepsze. Na zjeździe do Poronina musiałem kciuki blokować o manetki, żeby ręce się z kierownicy nie zsunęły. Przy prędkości ponad 50 na godzinę mogłoby to się źle skończyć. Czerwone są zamszowe od wewnątrz, ale poszły się prać. Trasa przez Groń klakson Leśnicę zdecydowanie najlepsza bo ruch znikomy, do tego wiaterek w plecki, a podjazd dopiero pod koniec wyciska wszystko z człowieka. Jedyny przystanek na wysokości 900 metrów na picie i otarcie potu z czoła (pierwszy raz w sezonie). Picie 250 ml. jedzenie ZERO. Max wysokość 975 m.n.p.m. Średnia jak na taki podjazd całkiem, całkiem. Widoki na Tatry i owszem, chociaż nie tak jak wczoraj. Wieczorkiem już w ogóle nic nie było widać. A i kombinacje. Żeby wyszła pięćdziesiątka powrót przez Zaskale, tour de Skalny Dworek i tour de Witosa.

Wieczorkiem po szybkim uzupełnieniu kalorii ruszam do stacji w Podczerwonem. Dzięki temu, że wcześniej byłem w Zaskalu i w jedynce na rowerze dało mi sumę ponad 100 km. w dzień pracy! Czytaj strajku. 36, 42 km. Podczerwone i 16 km. szkoły. Średnia 24,4 Podczerwone. Powrót po ciemku, bez świateł. Zdjęcia zachodu ze stacji. Chłodno - czapka i rękawice zimowe.

Domański, las Czarny Dunajec, granica. Zgubiłem śrubkę od uchwytu podsiodłówki. Gdy dokręcałem drugą, żeby chociaż jej nie stracić, podjechał starszy Słowak narzekając na kiwające się siodełko. Przy okazji mu dokręciłem. Jeżdżę bez rogów i pianki na kierownicy, bo zdjąłem przed serwisem i wyrzuciłem stare, a nowych oczywiście nie mogę search. Nie czuję braku. MoniaP wracając. TATRY

Krótki rękaw, trochę chłodno. Musiałem się grzać szybkością.

Większość dnia deszcz, dlatego dopiero wieczorem krótka rajza. Ścieżką przez Bór, chociaż miałem tam nie jeździć. Od wstrząsów spadła mi lampka, na szczęście usłyszałem, zatrzymała się na bagażniku. Z Gronkowa na Ostrowsko i debiut nowej ścieżki z Waksmunda! Niestety 500 metrów jeszcze prawie nieprzejezdna. Rano byłem w serwisie, ale brak mocy przerobowych  więc umówiłem się na środę. Peżot jak to usłyszał to aż jęknął, że musi przeżyć ze mną jeszcze 4 dni.

Dodałem śmieciowe jazdy i będę tak robił, żeby zgadzały się kilometry z bikestats z moimi zapiskami. Jutro Peugeot ląduje w serwisie. Kółka od tylnej przerzutki zęby rekina. Strach na nie lookać. Marzec zakończyłem w pierwszej setce. Hurra!

Teren to las nad Rogoźnikiem

Pierwszy raz w roku spróbowałem ścieżki przez las do Gronkowa i raczej długo się tam nie pokażę. Myślałem, że została poprawiona, ale nic z tego. Można padaczki dostać i stracić język. Satysfakcja jest bo podjazd na Czarną Górę na raz wzięty, a końcówka ciężka jest. Zjazd na Jurgów beznadzieja bo za stromy. Cały czas na hamulcu, strach się rozpędzić. Paliwo to garsteczka orzeszków w czekoladzie. Wystarczyło. Wysokość max. 832 metry. Daaaawno tam nie byłem, chociaż nie tak jak w Brzegach.