Gronków, Nowa Biała, we Frydmanie średnia 28! Na wale jest już asfalt, ponad 2 kilometry, jesienią był szuter. Kawałek do głównej drogi jeszcze terenowy, ale wzdłuż szosy do mostu przed Dębnem położono asfalt. Wał robię w dwie strony. Piękny on jest. Dębno przejeżdżam wsią aby uchronić się od wiatru. Źródełko pod Szymbarkiem i kościół tamże. Powrót wzdłuż Dunajca. Następne dni załamanie pogody.

Po 5 dniach bez roweru, zauważam 3 zmiany w przyrodzie, w sumie wszystkie pozytywne. Pojawiły się mlecze, urosła trawa zakrywając śmieci i są już owieczki na Podhalu. Niestety nie zmienia się silny wiatr, który dokuczał cały kwiecień. Pod tym względem nawet w marcu było lepiej. Trasa - Gronków, Nowa Biała (tam średnia 27 z płn - zach. wiatrem), Białka, Bukowina, Groń - Leśnica, Ostrowsko. W Białce i Bukowinie sporo turystów. Rozważałem Kraków, ale 90 kilometrów pod taki wiatr to nie dla mnie. Chłodno, ale na podjeździe pod Bukowinę lało się ze mnie. Dawno go nie robiłem, Brzegi bardziej wymagające. Ciekawe cyferki wyszły - 54,54. Miałem batoniki ale nie jadłem, z 0,5 litra wody z cytryną i miodem wypiłem połowę. 
Tu by się jadło


Jakież to wysmakowane, szczególnie te kable

Taką flintę to Rumcajs miał

Za moich czasów drewutnie skromniejsze były

Widoczność nie za szczaególna. Widać, że niewiele widać

Jakie to pikne

Krótkie gacie pierwszy raz w sezonie! Dalej wiatros koszmaros tą razą z południowego - zachodu. Próbuję oszukać lawirując po wsiach i wioseczkach oraz ich okolicach. Trasa - Ludźmierz, Krauszów, ścieżka na wierch koło Morawczyny, zjazd pod wiatr do Działu, przełęcz Pieniążkowicka, Raba, Rabka, odpoczynek przy tężni, powrót przez przełęcz Sieniawską, Trute, Ludźmierz. Jak na dzień pracy to nieźle. Zjadłem dwa małe prince polo, picie to tylko ), 07  izotonica. Troszku przymało, dlatego nie szarpię, żeby się nie upocić bo odwodnienie. Gdy na ścieżce o zachodzie słońca ubieram długi rękaw, mija mnie twórca bloga Znaj Kraj, który czytam od 3 lat. Na drugi dzień nigdzie nie jadę, chociaż temperaturka gorąca, bo w hotelu jest spotkanie z tymże blogerem i rozdanie nagród w konkursie fotograficznym na kalendarz trasy dookoła Tatr. Córka ma nagrodę, ale właśnie jedzie flixbusem z Warszawy i muszę jeszcze odebrać ją z Zakopca. Następne dni to deszcze niespokojne, ale i tak miesięcznego rekorda życia już mam. Ponad 1300 kilometrów w kwietniu, a to jeszcze nie koniec. Gościu jak dla  mnie za mało hard. Takie tam pitu - pitu z wygodami. Nie to co tygrysy lubią najbardziej.
Takie rarytasy w hotelu - na wycieczce rowerowej marzenie.

I taki widoczek z tarasu na 9 piętrze

Zwycięskie foty

Po lewej przełom Białki

Córka pod pseudonimem

Z dreszczykiem, a nawet dreszczem od zimna, wiatru i deszczu. Ale po kolei. Początek superowy, choć chłodno - czapka i rękawice zimowe! Trasa - Chochołów, Ciche (pierwszy raz z tej strony), Czerwienne, Furmanowa, Ząb, Poronin. Co do szczegółów to był silny wschodni wiatr, częściowo zneutralizowałem go podjeżdżając od właśnie wschodu, czyli górki mnie osłaniały. Od Bachledówki gonitwa myśli jak zjechać, bo nawet na podjeździe robiło się zimno. Wariantów w głowie miałem wiele - zjazd do Zakopanego, na Krzeptówki, do Poronina, Ratułowa, tą samą drogą i wierchami Bańskiej. Uff. Odrzuciłem tylko Dzianisz ze względu na kiepską nawierzchnię. Na Furmanowej tylko szybkie 5 zdjęć bo zimno. Po lewej nad Poroninem pojawia się piękna tęcza, czyli deszcz. Boję się, że dopadnie mnie gdy będę obierał jakiś wariant dłuższy, co przy powrocie pod wiatr byłoby nieciekawe. Jadę więc na Ząb ledwo utrzymując kierunek jazdy i skręcam w prawo, pod wiatr na Poronin. Liczę na hamowanie wiatrem na zjeździe i że w dolinie Dunajca nie będzie przeszkadzał. Od razu po skręcie dopadają mnie pierwsze krople i następne 4 kilometry kręcę w lodowatym deszczu i spowalniającym wietrze. Łysa opona z tyłu nie poprawia bezpieczeństwa. W Poroninie opadów na szczęście brak i asfalt ledwo zmoczony. W Białym Dunajcu mokro na maksa i nie ma wiatru. Wieje dopiero między Szaflarami a NT. Znowu wymarzłem, przy powrocie tylko 7 stopni! Zero jedzenia.


Na Furmanowej taki dziwny rower stał. Trzykołowy.

Leśnica - Groń, Bukowina (focenie), Głodówka (focenie i jedzenie), droga Oswalda Balzera z Mowskiego Oka do Zakopanego, Jaszczurówki, Olcza. Drogą Oswalda Balzera jechałem 20 lat temu. Wyyysoko położona 900 - 1000m.n.p.m. a widoki właściwie żadne, chociaż wzdłuż granicy Tatrzańskiego Parku Narodowego. Nawierzchnia może nie idealna, ale sporo lepsza niż kiedyś. Tatry piękne, na Głodówce dużo turystów. Średnia mizerna, nie cisnąłem, a podjazdów masa.

Widoczek z Bukowiny

Tu się było. Czy to się powtórzy?

Głodówka

Jaszczurówki

Wycieczka miała 59 km., ale doliczam z tygodnia - Ludźmierz, szpital dwa razy et Cetera. U Cetery też byłem z tym, że samochodem. Trasa pokręcenie z poplątaniem. Samo życie. Do Harklowej ścieżką i tam skręcam za strzałką na Dębno. Owszem da się dojechać z tym, że bardzo na okrętkę za to z pięknymi widokami na Gorce między Turbaczem a Lubaniem. Czas na podziwianie jest bo 2 kilosy polną drogą. Nr. ścieżki 102. W Dębnie skręcam na 104 do Nowej Białej. Parę lat temu już już ją uskuteczniałem z marnym skutkiem. 4 kilometry męki. Fajny tylko początek i koniec po szutrze, pewnie na zachętę. Reszta po luźnych kamieniach przez las. Gdybym był na wyprawie z sakwami to po prostu bym przeszedł ten odcinek, a tak to przemęczyłem jakoś. Nie wracam tam! Never. Z Nowej Białej do Frydmana. Ponieważ mam wywalone na średnią przez terenowe ścieżki to pokręciłem trochę po wsi i okolicach. Dzięki temu odkryłem przy wale nad jeziorem, który przejeżdżałem rok temu, nowy kawałek Velo Dunajec. Niestety krótki kawałek. We wsi prawdziwy sztos to ulica Zastodolna. Widziałem ją kiedyś, tzn. minąłem, a teraz przejechałem. Muszę to robić za każdym razem gdy tam będę. Ulica wzdłuż drewnianych stodół, niestety niektóre obite blachą przez geniuszy. Jedyna taka. Spisz rządzi. Z Frydmana do  Knurowa zbadać źródełko co go wczoraj widziałem. Nabrałem wody i do domu. A źródełko pewnie się przyda w przyszłości. Średnia 18,1. Wbiłem pinezkę w przednią oponę, ale nawet jeszcze dałem radę obrócić do sklepu. Nawet nie zdejmowałem opony, tylko ten kawałek gdzie było przebicie. Tak ciepło, że większość drogi przejeżdżam w koszulce.

Cieplej niż kilka dni temu, ale szału nie ma. Bez czapki i rękawiczek zimowych jest chłodno. Nie mam nawet opaski, bo gdzieś mi wcięło. Jazda do Trsteny bajunia, powrót gorzej - rzeźnia pod zimny wiatr. W słoneczku i za osłoną od wiatru można było nawet koszulkę pokazać. Nawet jedzenie miałem - ponad pół gorzkiej czekolady, nie przepadam ale ponoć lepsza niż inne. Część i tak przywiozłem z powrotem. Nie wiem co do cholery z tym rometem. Jeździ wolniej, pewnie przez bicie koła, a ręce drętwieją. A może sił brak? Who knows?


Słowacy to mają jaja

Powrót w 4 stopniach! Słoneczko na maksa,  chłodno. Pod górę spoko, nawet trzeba się rozpinać, w dół masssakra. Marznę nawet w zimowych rękawiczkach. Trasa przez Domański Wierch, granica, powrót ja wczoraj wsiami. Od Długopola nawet nie wieje, do tej pory mocno od wschodu. Przystanek w Ludźmierzu nad stawem na zachód słońca. Beauty. Wrzucę jak będę miał więcej czasu. Wczoraj dzięki procesji w Ludźmierzu znalazłem fajny skrót koło jeziorka. Będę go uczęszczał. Płonie Notre Dame.

Granica, słoneczko, wiatr w plecy. Powrót przez las w Czarnym Dunajcu i Wróblówkę aby uciec od wiatru. Znowu. Oj, jak ciężko. Zamarzam. Jeszcze na drugi dzień czuję to  lodowate powietrze.

3 lata tego nie próbowałem. Chyba ze strachu. Na początku boli brzuch. Chyba ze strachu. Przerażenie. 3 postoje, niby na robienie zdjęć. Tak naprawdę na raz nie dałbym rady. Brak tchu, palpitacja, tętno i inne podobne przyjemności. Bez sensu. Zjazd byłby jeszcze bardziej bez sensu, hamulce. Dlatego drę na Bukowinę, żeby zjechać Leśnicą bo lepiej niż wczoraj na Poronin. Powrót przez Ostrowsko. Staruszek jutro na serwis. Zawału nie dostał, ale zaczął rzęzić. Mam nadzieję, że jakiś czas nie będę musiał robić tego podjazdu. Koszmar. Nie ma takiego drugiego na Podhalu. Picie 250 ml, jedzenie ZERO. Średnia niezła 22,5. Doliczyłem 8 kilometrów do pracy.